Pomoc de minimis

Pomoc de minimis to specjalny rodzaj pomocy, udzielanej przed państwo podmiotom gospodarczym, która ze względu na swoją formę nie musi zostać zgłoszona Komisji Europejskiej. Nazwa pochodzi od łacińskiego de minimis non curat lex, czyli „prawo nie troszczy się o drobiazgi”, ponieważ z założenia ten rodzaj pomocy jest na tyle drobny, że nie powoduje ingerencji w rynek, która prowadziłaby do naruszenia konkurencji.

Ten rodzaj pomocy zazwyczaj przeznaczony jest na pokrycie wydatków związanych z uruchomieniem działalności gospodarczej, zakupów usług doradczych i szkoleniowych, uzyskania finansowego wsparcia pomostowego czy też adaptacją budynków, pomieszczeń oraz miejsc pracy, w których odbywa się szkolenie.

Pomoc de minimis udzielana jest do kwoty nieprzekraczającej 200 tys. euro w ciągu trzech lat budżetowych, za wyjątkiem sektora transportu drogowego, gdzie próg pomocy wynosi 100 tys. euro. Okres trzech lat liczymy w sposób ciągły, biorąc pod uwagę bieżący rok oraz dwa poprzednie. Nie ma też znaczenia forma pomocy czy też jej cel – brane są pod uwagę wszystkie środki uzyskane jako pomoc de minimis w ciągu danych trzech lat.

Z sektorów gospodarki kwalifikujących się do przyznania tego rodzaju pomocy wyłączone są m.in. sektor rybołówstwa, akwakultury czy węglowy. Ponadto, pomoc de minimis nie może być przyznana na przykład przedsiębiorstwom znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej.